Hoe verloopt een psychotherapie?

Wat aan psychotherapie vooraf gaat Voor de psychotherapie van start kan gaan, moet eerst duidelijk zijn wat er aan de hand is. U krijgt daarom een uitnodiging voor een kennismakingsgesprek, meestal intakegesprek genoemd. De intake kan uit meerdere gesprekken bestaan. Bij een GGZ instelling heeft u soms eerst een algemeen intakegesprek, voor u verwezen wordt naar de afdeling psychotherapie. Daar vindt dan een meer uitgebreide intake plaats.


Tijdens deze gesprekken zal de psychotherapeut trachten uw problemen zo goed mogelijk in kaart te brengen. Hij of zij zal u vragen stellen over uw huidige situatie, uw werk, uw hobby's, uw relatie(s). Van belang is ook uw voorgeschiedenis. Wat hebt u zoal meegemaakt, hoe is uw leven tot nu toe verlopen; wat ervaart u als positief en wat als negatief? Het kan zijn dat aan u gevraagd zal worden om een of meer vragenlijsten in te vullen, om klachten en problemen te verduidelijken. Ook zal de psychotherapeut u vragen wat u tot nu toe heeft geprobeerd om de problemen op te lossen en wat u nu wilt; welke ideeën u heeft over het veranderen van uw situatie. Op basis van deze gegevens zal de psychotherapeut een (voorlopige) diagnose stellen.

 

De psychotherapeut maakt ook een inschatting van uw incasseringsvermogen en van uw persoonlijke omstandigheden om te beoordelen of psychotherapie, en zo ja welke specifieke vorm van psychotherapie, een passende vorm van hulp is. Een psychotherapie kan heftige gevoelens losmaken en angst of spanningen met zich meebrengen. Dat moet je aankunnen. Als iemand in zijn privéleven grote veranderingen doormaakt of recent nare dingen heeft meegemaakt, kan psychotherapie te veel zijn op dat moment. Het kan zijn dat de psychotherapeut u adviseert om een andere vorm van hulp te kiezen of dat hij vindt dat het niet het juiste moment is om in psychotherapie te gaan. In een adviesgesprek zal de psychotherapeut de mogelijkheden voor psychotherapie met u bespreken en u een voorstel doen voor een bepaalde vorm van therapie. Hij zal u ook in grote lijnen uitleggen wat de therapie inhoudt. Op basis van de gekregen informatie kunt u beslissen of de therapie u iets lijkt. Het is verstandig om er rustig over na te denken, voor u een beslissing neemt. Misschien wilt u meer weten over de voorgestelde therapie en heeft u nog vragen. Het is van belang om te weten of er andere behandelmogelijkheden zijn. Voor u met de psychotherapie kunt beginnen moet duidelijk zijn wat de kosten zijn en hoe de therapie betaald gaat worden. Vraag ook om uitleg van eventuele vaktermen.

 

Als de psychotherapeut in een instelling werkt, zal hij of zij verslag doen van zijn bevindingen aan een team van collegahulpverleners. In dit team worden de mogelijkheden voor uw behandeling besproken.

 

Een second opinion vragen

Het is mogelijk dat u het niet eens bent met de diagnose of met de voorgestelde behandeling. Misschien kreeg u het advies om niet in psychotherapie te gaan of spreekt de voorgestelde therapie u niet aan. In dat geval kunt u een andere hulpverlener raadplegen en om een second opinion vragen. Soms kan een andere hulpverlener binnen de instelling de second opinion verzorgen, soms is het beter om een onafhankelijke psychotherapeut te raadplegen. Het is het beste om de tweede hulpverlener zo min mogelijk informatie vooraf te geven. Als hij het dossier heeft ingezien of de eerste hulpverlener heeft geraadpleegd is hij niet meer objectief. Het staat iedereen vrij om een second opinion te vragen, zeker zolang hij dit zelf betaalt. Als u de kosten niet zelf wilt of kunt betalen, moet u vooraf toestemming vragen aan uw verzekeraar.

 

Hoe lang kan psychotherapie duren?

Het is niet precies te zeggen hoe lang een psychotherapie zal duren. De duur van de therapie verschilt van persoon tot persoon en is onder meer afhankelijk van de aard van uw problemen, van uw wensen en mogelijkheden en van het soort therapie dat u krijgt. Meestal heeft u een keer per week een gesprek met een psychotherapeut. Voor andere mensen geldt: eens in de twee weken of twee maal per week.

 

Uw psychotherapeut zal in het begin de vermoedelijke duur van de therapie met u bespreken. In de loop van de therapie kan blijken dat het nodig is om langer door te gaan. Het kan ook zijn dat de therapie korter duurt dan verwacht. De duur van psychotherapie varieert over het algemeen van enkele maanden tot enkele jaren.

 

De therapie beëindigen

Over het algemeen besluiten cliënt en psychotherapeut in overleg wanneer de therapie stopt. Het kan zijn dat u de therapie wilt beëindigen, maar dat uw psychotherapeut daar anders over denkt. Als cliënt staat het u vrij op elk gewenst moment de therapie te beëindigen. Het is wel verstandig om de reden van uw vertrek met uw psychotherapeut te bespreken. U kunt daar allebei van leren. Een psychotherapeut mag de therapie alleen tegen uw wens in stopzetten als hij of zij daarvoor gewichtige redenen heeft. Dergelijke redenen kunnen zijn: iemand betaalt niet, komt regelmatig niet opdagen of bedreigt de psychotherapeut. De psychotherapeut kan de behandeling ook beëindigen als hij of zij gegronde redenen heeft om te concluderen dat u geen baat heeft bij de therapie. In dat geval mag de psychotherapeut u niet zo maar op straat zetten, maar moet hij of zij u helpen een alternatief te vinden.

 

Het resultaat van de therapie

Psychotherapie heeft tot doel psychische klachten te verminderen of beter hanteerbaar te maken. Vaak, maar niet altijd lukt dat. Van tevoren is niet precies te voorspellen wat het resultaat van de therapie zal zijn. Dat is onder meer afhankelijk van de aard van de problemen en van iemands mogelijkheden. Aan nare omstandigheden zoals een laag inkomen of werkloosheid kan de therapie niets veranderen. Een geslaagde psychotherapie garandeert ook niet dat u de rest van uw leven gelukkig zult zijn. Met behulp van psychotherapie is het wel mogelijk om problemen meer hanteerbaar te maken. Veel mensen hebben baat bij psychotherapie. De inzet van de cliënt is daarbij even belangrijk als de deskundigheid van de psychotherapeut. Sommige mensen houden echter last van psychische problemen of hebben te kampen met terugkerende klachten.

 

Bron: NVP

 

Print deze tekst